Foto geneem by Thaba Monaté naby Bela-Bela gedurende 'n besoek 'n paar jaar gelede
Gedagtes van die bosveld, skone velde en natuurskoon wat die hart laat rustig verkeer. Drome van vlaktes en wild en vryheid. Van voëls en anderse bome. Dis waar my gedagtes deesdae is.
Ons bly al dekades op ons kleinhoewe in Tarlton en toe ons in die mid-70's hierheen verhuis het, was ons die enigste inwoners vir myle. Maar stadig oor die jare het vooruitgang sy tol geneem en is ons nou deur mense omring aan alle kante. Al die inheemse bome is afgekap om plek te maak vir 'n huis, die tarentale is nêrens meer te sien nie en die uile is skaarser as hoendertande.
Ons is geleë op die hoofpad tussen Krugersdorp en Magaliesburg op pad na Botswana en destyds was dit maar net 'n smal, swak-geteerde teerpad met min verkeer. Maar dit is al 3 of 4 maal opgegradeer as gevolg van al hoe meer verkeer en dit klink deesdae soos Eloffstraat op 'n Saterdagoggend en dreun enige natuurlike klanke heeltemal uit.
Nou hunker my hart na die verte van die bosveld, weg van mense, weg van die verkeer en weg van die beskawing.
Maar dalk is ek net vandag in 'n slegte bui, dalk is ek net ondankbaar vir al die seëninge wat ek wel het, dalk is dit net Sondagmiddag hunkeringe - miskien voel ek môre beter...
Om die kampvuur by Thaba Monaté
::
Bokant alle hange
is rus,
loerie se gesange
vaak gesus,
net soos die wind
wat loom sy lê in kriebos kry;
wag net, ook jy
sal gou rus vind!
—Verafrikanisering deur Dugeot van die Duitse digter Goethe se "Über allen Gipfeln"
Sonsondergang oor die Waterberge - Foto geneem deur Rudi Janse van Vuuren©
::
