"Jacko" potloodskets en waterverf in my Moleskine waterverf sketsboek
Ek wil julle graag voorstel aan Jacko, my Fox Terrier x Jack Russell, wat nie weet dat hy 'n hond is nie. Hy eet wat ons eet, gaan waar ons gaan en as hy nie kan gaan nie, gaan ons nie. Hy het 'n sekere 'air' omtrent homself en waar ookal ons gaan, stop die mense om met hom te praat en hy vergoed almal met die hartlikste verwelkoming, veral kinders, oor wie hy absoluut mal is.
Hy was Oktober 2013 7 jaar oud en met sy aankoms hier was hy omtrent 4 weke oud - so klein ek het hom oral in my sak of handsak rondgedra, toe 'n mandjie en daarna in die trollie as ons winkelsentrum toe gaan. Van kleins af al het hy sy harnas gaan haal as hy weet ons maak gereed om uit te gaan, en sodra hy dit aan het, tel hy die leisel op met sy mond en staan en wag geduldig tot ons gereed is. Sy groot voorliefde is om by die motor se venster uit te hang en alles te bekyk.
Sy gunsteling plek is Mirjam's Restourant & Pub in Magaliesburg, want dis een van die min plekke waar ek sy leisel afhaal en hy vrylik kan rondsnuffel. En as ons die dag verby Mirjam's ry op pad êrens anders heen, dan is dit 'n geblaf en 'n gesmeek vir ons om terug te draai!
Jacko 6 weke oud
Of dit nou reg of verkeerd is weet ek nie, maar 'n mens raak so versog op jou troeteldiere dat, die dag wanneer hul lewens tot 'n einde kom, voel dit of jy 'n lewensmaat verloor het. En as 'n buitestander van so 'n gebeurtenis, kan 'n mens maar net jou kop skud en jou verbaas aan mense se reaksies tot dit die dag met jou gebeur.
