Lied van die natuur

'n Paar woorde in een van my Natuur-Joernale... 

Om 'n Natuur-joernaal aan te hou is een van die groot vreugdes in my lewe. Hier bewaar ek herinneringe uit my tuin en die natuur, maak ek notas van belangrike dinge en gebeurtenisse en gee ek vrye teuels aan my gedagtes en verbeelding. Mooi natuur-gedigte word hier vasgeplak tesame met sketse, mooi prentjies en drome. 

:: 

Luister na die geluid van reëndruppels op ‘n sinkdak 

Die lied van paddas wat saamsing in ‘n koor 

Luister hoe die wind ‘n boom laat kreun en kraak 

Dis die lied van die natuur wat jy daar hoor

Daar is musiek oral om ons heen

En al wat jy moet doen is om te luister

Somtyds die ore spits

Want baiemaal is die liedjie net ‘n fluister

Soos ‘n bries wat speel oor ‘n koringland

‘n Kriekekoor op ‘n warm someraand

Luister laat die geluide jou bekoor

Want dis die lied van die natuur wat jy daar hoor

Aan die punt van die vallei hoog in die berge 

Woon daar ‘n eggo alleen in ‘n klipspelonk 

Elke liedjie wat hy hoor sal hy uitkoggel 

Hy doen dit meesterlik vanuit sy tronk 

Gesing deur : Laurika Rauch. Woorde en Musiek: Johan Wessels (Kupido) 

::

 .

Laventel kerse in ou teekoppies

Foto

Antieke teekoppies wat hul pierings verloor het, kan oulike geskenkies maak as hulle in kershouers verander word - Ek het op hierdie oulike idee by Everything Fabulous afgekom - gaan na hulle webwerf om al die foto's te sien van hoe om dit te doen, dit lyk vreeslik maklik!

Wat jy nodig het:

- Gompistool
- Kerstermometer (of gebruik die tipe wat ’n mens gebruik wanneer jy suiker smelt vir lekkergoed)
- Draadpit met waks om, en ’n knippie/plaatjie
- Roomwaks of gebreekte ou kerse
- Knippe waarmee jy sakkies verseël, of bamboesstokkies
- Geursel vir kerse (laventel essential olie, nie die geur-tipe nie)
- Antieke teekoppies (of enige ander houer waarvan jy hou, selfs ou bottels kan gebruik word)
- Dubbelkoker (die belangrike ding is dat die water nie aan die glashouer moet raak nie)

1. Gooi water in die dubbelkoker, sny die waks in stukke en plaas dit binne-in die houer. Haak die termometer aan. Draai die plaat op hoë hitte.

2. Gebruik die gompistool om die draadkern-kerspitknippie onder in die houers wat jy gebruik, vas te gom.

Foto

3. Laat die kerspit van ‘n stokkie afhang sodat dit mooi reguit is. Jy kan ook 'n knippie waarmee sakke verseël word, gebruik om die kerspit vas te knyp. Dit moet net lank genoeg wees.

4. As die waks eers gesmelt het en tot omtrent 83°C verhit is, verwyder van die hitte en voeg kleur by. Wag tot dit tot 80°C afkoel om geursel by te voeg.

5. Giet die waks in elke houer en maak seker dat die kerspit op sy plek bly. Gaan die houers gereeld oor die volgende halfuur of so na om seker te maak die kerspitte skuif nie.

En voilà!

::

Winter - Hoor die blomme en die blare...

'Hoor die blomme en die blare 

bewend van die winter praat, 

doodgedoemde martelare, 

siek en van die son verlaat. 

O, bly by my, beminde teer, 

dan bloei in my die somerblomme weer.' 

- Onbekend 

'n Brawe veldblommetjie op ons kleinhoewe. Selfs die ysige paar dae wat ons nou ondervind kannie die lewenslus van hierdie pragtige blommetjies demp nie! 

::

Wag net, ook jy sal gou rus vind

Bokant alle hange
is rus,
loerie se gesange
vaak gesus,
net soos die wind
wat loom sy lê in kriebos kry;
wag net,
ook jy
sal gou rus vind!
—Verafrikanisering deur Dugeot vanaf die Duitse digter Goethe se "Über allen Gipfeln"

.

Wat het jy gister gedoen...?

... wat het jy gister gedoen wat die moeite werd is om te noem?

Ek het baie gedoen. Ek moes vroeg buitentoe gaan om te sien hoekom die hoenders so tekere gaan en het toe gesien hoe die son opkom agter die bome op die onderkant van ons plot. Dis min dat ek in die winter so vroeg buite is en dit was rééds op my lysie van dinge om te doen, om weer 'n sonsopkoms te aanskou.

Op pad terug het ek op hierdie veer afgekom en natuurlik moes ek gou die kamera gaan haal. Hulle sê mos dis 'n 'blessing' om op 'n veer af te kom en ek het sommer gewéét dat my dag spesiaal gaan wees! Nog in my pajamus het ek met my stomende koppie koffie op die stoep in die koue gesit en myself verwonder oor die voëltjies wat van vroeg af al so vrolik die dag begroet. Hulle het niemand om hulle te versorg nie (wel, nie heeltemal Niemand nie, maar jy weet wat ek bedoel) en tog, het jy al ooit een gesien wat nie gelukkig lyk nie? Ek het nog nie. Op die koudste dag van die winter gaan hulle aan met die lewe, kla nooit nie, gee nooit op nie, verwag niks meer nie, gelukkig om die son te sien opkom, om te kan vlieg.

Mooji se aanhaling kom tot gedagte : "Leave your existence to existence, stop caring for yourself so much and let the universe care for you; it is the best mother. There has to be some trust, not just belief, because trust is intimate... The very letting go will be observed in your presence." 

En so het my hele dag voort gegaan, een wonderlike openbaring na 'n ander en 'n diepe dankbaarheid dat ek hier is om dit alles te ondervind...

::