Koebaai aan die winter

'n Laaste koebaai aan die winter wat nou agter die rug is hier in Gauteng - op die oomblik beleef ons hittige somerdae, lente was sommer maar net 'n geruggie wat gou verby gevlieg het. My perskeboom het te midde van al die koue pienk botsels uitgestuur en toe sommer, voordat die bloeisels behoorlik oop was, haar groen blaartjies die somer laat verwelkom.

Ek hou van die winter, maar Lente is eintlik my gunstelingseisoen - heerlike middelmatige dae, groen wat oral in die landskap verskyn en reën wat verligting bring vir al ons fauna en flora.

(Waterverf op Bockingford 300gsm - Maree)

 Ons was hierdie winter nie so gelukkig nie, ons plot het nie die verwoestende veldbrande vrygespring nie en alhoewel ons die nodige voorbereidings getref het, was die gras baie droog en die Augustus winde (eers in September gekom!) het saam gespeel om die vlamme die hele plot vol te blaas. Nou sien ek net uit na die reëns wat maar net nie wil kom nie...

.

Die ánderkant van 'n dag

5nm. Somer son en ek sê dankie.

Selfs nou, hier op die ánderkant van 'n dag.

.

Die winter is verby

Na die koue, lang winter, is dit tyd dat die natuur weer lewe kry. Die kort dae is nou langer en die perskebloeisels en groen gras begin oorneem. Van Lente was daar omtrent geen sprake nie en nou is dit Somer. Somer is buite-wees tyd. Sorgelose ure. Lang slenterstappe in die skemer se soeltes en ‘n braai onder gesellige sterre. Somer is groei – my kappertjies wat begin blom, vinkneste word gebou, klein voëltjies wat leer vlieg. 

Somer het ook sy slegte kant. Dis ‘n tyd van lastige vlieë en muskiete, veral muskiete wat my hoenders byt en hoenderpokkies veroorsaak. Ek haat gifstowwe, maar vir muskiete en rotte het ek geen genade nie. Baie maal styg my irritasie vlakke saam met die temperatuur – enige iets hier oor 28℃ en ek sluit myself toe in my ateljee met die lugverfrisser op ‘n sterk 16℃. Stappies in die veld word gereël vir vroeg-oggend of skemer en die strand besoek ek net in die winter, wanneer die temperatuur gewoonlik so ‘n matige 23℃ is.

Maar somer is hier en ek verlustig my tóg in die heerlike warm weer, die lewegewende reëns and Moeder Natuur se skouspelagtige landskappe wat sy in somer optower. 

::

Daar's ‘n gefluister in die tuin...

Daar's 'n gefluister in die tuin dat Lente op pad is...

.

Is dit tyd vir aftree?

Aftree. Ek is nou op daai ouderdom en dis 'n woord wat ek baie hoor deesdae. My dogter vra, "Wanneer gaan julle aftree, Ma?" Ander afgetrede vriende van ons ouderdom (ek en my man grens albei aan 70) vra ook die vraag, "Wanneer gaan julle aftree?" Nou het ek begin dink, is dit dalk tyd vir aftree?

Maar aftree van wat? Van werk? Vir die afgelope twintig jaar of so bedryf ek en my man ons trekker-besigheid hier op ons plot en ek kan waarlik sê dat daar min dae was wat soos "werk" gevoel het. Ons deure is oop van 8vm tot 5nm in die week, geen naweke nie maar as daar wel navrae vir trekkeronderdele is op 'n Saterdag, skroom ons nie om iemand te bedien as ons wel by die huis is nie.

Ons tyd is ons eie. Ek hoef nie my inkopies op Saterdae te doen omdat ek "werk" nie. Ek doen inkopies gedurende die week. As dit ons pas en as die werklading dit toelaat, dan sluit ons die deure en gaan kuier vir my dogter by die kus vir 'n paar dae. Ons gaan eet gereeld ontbyt saam by die Wimpy in Magaliesburg wanneer dit ons aanstaan en tussen-deur sien ek om na my hoenders, werk in die tuin, skets en skilder gereeld en beoefen 'n paar ander kreatiewe dingetjies wanneer ek lus is.

Ek stap gereeld vroeg-oggend of laat-middag op die plot rond, kamera of sketsboek in die hand, op soek na iets moois om te teken of af te neem. Ek laai en verkoop my kuns op verskeie webwerwe op die internet en 'n hele paar blogs hou my besig. My man se stokperdjie is om aan ou, klassieke karre te peuter en hy neem deel aan byeenkomste en uitstappies oor die Boere-oorlog geskiedenis van ons land, wat al sy spaar tyd, so tussen werk deur, in beslag neem.

Nou wonder ek net - aftree van wat? Wat is aftrede eintlik? Om op te hou werk?

Toe lees ek êrens 'n definisie van aftrede : "aftrede is ’n aksie waartydens ’n werker ophou om sy/haar hoofberoep te verrig, terwyl hy/sy steeds ’n inkomste ontvang in die vorm van pensioen. Omdat baie werkers voortgaan met arbeid op ander terreine, kan aftrede ook beskryf word as ’n radikale verandering en ’n voortgaande proses." 

Mense sien met verwagting uit na die dag wanneer hulle finaal van werksdruk, tydsdruk en ’n magdom verantwoordelikhede verlos kan wees om hulle eie ding rustig en ontspanne te kan doen. Arbeid het die mens se lewensiklus geword, met aftrede as die finale fase in die siklus. Eers in die twintigste eeu het mense lank genoeg bly leef om te kan aftree. In die Steentydperk was die gemiddelde lewensverwagting ongeveer 18 jaar, in die Romeinse tyd 22 jaar, in die Middeleeue 25 jaar en teen 1900 was dit 44 jaar. Vandag kan ’n man verwag om 76 jaar en sy vrou 80 jaar of ouer te word.

So aangesien dit blyk dat daar nog so om-en-by twintig of dertig jaar vir ons voorlê, met of sonder om te werk, is dit dalk nou meer 'n geval van aftree van ou gewoontes; aftree van die roetine van 7vm wakker word, half-agt te bad en 8-uur die deure vir besigheid oop te maak, aftree van die roetine om 10uur ontbyt te gaan eet, aftree van die roetine van dinge oor en oor dieselfde te doen.

Dalk is dit nou tyd om partymaal eers 9-uur op te staan; dalk is dit nou tyd om vir 'n verandering in 'n vreemde land in 'n vreemde bed wakker te word, dalk is dit nou tyd om Mount Everest te gaan klim. Dalk is dit nou tyd "to be what you might have been."

Volsirkel : George Eliot het gesê, "It's never too late to be what you might have been". Maar ek dink dit is klaar te laat - ek voel ek is al klaar 'what I might have been'.

So ek dink ons lewe is 'n voortgaande proses. Ons hoop om hier dood te gaan, afgetree of te nie - Dave in sy werkswinkel en ek voor my esel of die rekenaar, besig om een laaste blog-pos of skilderstuk te doen (die onvoltooide meesterstuk.)

.